
Czym różni się wykładzina antystatyczna od elektroprzewodzącej? Wyjaśniamy, jak nie pomylić produktów
W branży wykończeniowej często spotyka się dwa określenia dotyczące właściwości elektrycznych wykładzin: antystatyczne oraz elektroprzewodzące. Choć oba typy powierzchni ograniczają ryzyko gromadzenia ładunków elektrycznych, ich działanie opiera się na innych mechanizmach i jest regulowane odmiennymi normami technicznymi. Poznaj najważniejsze różnice między tymi wykładzinami, obszary ich zastosowań oraz kryteria, które warto wziąć pod uwagę przy wyborze odpowiedniego rozwiązania.
Czym jest wykładzina antystatyczna?
Wykładzina antystatyczna jest zaprojektowana tak, aby ograniczać gromadzenie się ładunków elektrostatycznych na powierzchni. Jej zadaniem nie jest odprowadzanie ładunku do uziemienia, ale zapobieganie jego nadmiernemu powstawaniu. Dzięki temu minimalizuje ryzyko przypadkowych wyładowań, które mogą być uciążliwe dla użytkowników lub zakłócać pracę niektórych urządzeń elektronicznych.
Co to jest wykładzina elektroprzewodząca?
Wykładzina elektroprzewodząca ma właściwości, umożliwiające aktywny przepływ ładunków elektrycznych i ich odprowadzanie do uziemienia. W odróżnieniu od antystatycznej ten typ wykładziny ma określony, niski opór elektryczny, dzięki czemu skutecznie eliminuje ładunki mogące zakłócić pracę wrażliwej elektroniki lub spowodować iskrzenie w środowiskach zagrożonych wybuchem.
Stosuje się ją przede wszystkim w miejscach o podwyższonych wymaganiach bezpieczeństwa elektrycznego – m.in. w serwerowniach, laboratoriach, szpitalach, zakładach produkujących elektronikę czy pomieszczeniach z materiałami łatwopalnymi. Ich montaż wymaga uwzględnienia systemu uziemienia oraz zgodności z normami, np. EN 1081 czy IEC 61340.

Przeczytaj także:
- Czym są wykładziny podłogowe ESD?
- Wybieramy wykładzinę do biura: 5 kluczowych parametrów
- Jaki kolor wykładziny wybrać do nowoczesnego biura?
Czym różni się wykładzina antystatyczna i elektroprzewodząca?
Choć obie grupy wykładzin pełnią funkcję ochrony przed skutkami ładunków elektrostatycznych, różnią się mechanizmem działania, poziomem ochrony i zakresem zastosowań.
Najważniejsze różnice to:
- poziom przewodnictwa elektrycznego – wykładziny antystatyczne jedynie ograniczają powstawanie ładunków, podczas gdy elektroprzewodzące aktywnie je odprowadzają;
- normy techniczne – wykładziny elektroprzewodzące muszą spełniać restrykcyjne normy dotyczące oporu elektrycznego, antystatyczne mają mniej rygorystyczne wymagania;
- zastosowanie – antystatyczne stosuje się w biurach czy przestrzeniach publicznych, a elektroprzewodzące w serwerowniach, laboratoriach i strefach zagrożonych wybuchem;
- koszt i montaż – wykładziny elektroprzewodzące wymagają specjalistycznego montażu z systemem uziemienia i są droższe, natomiast antystatyczne są tańsze i prostsze w instalacji.
Jaką wykładzinę wybrać?
Wybierając odpowiedni rodzaj wykładziny, należy przede wszystkim uwzględnić charakter pomieszczenia, obecność urządzeń elektronicznych oraz wymogi bezpieczeństwa. Należy wziąć pod uwagę, czy w danej przestrzeni wystarczy ograniczenie powstawania ładunków elektrostatycznych, czy konieczne jest ich pełne odprowadzanie do uziemienia.
Kiedy wybrać wykładzinę antystatyczną?
Wykładzina antystatyczna sprawdzi się tam, gdzie nie ma potrzeby kontrolowanego uziemiania ładunków, ale komfort użytkowników wymaga ograniczenia ich gromadzenia się.
Jest odpowiednim wyborem w:
- biurach i przestrzeniach administracyjnych,
- salach komputerowych i edukacyjnych,
- obiektach użyteczności publicznej, gdzie używa się standardowego sprzętu elektronicznego.

Kiedy należy zastosować wykładzinę elektroprzewodzącą?
Wykładzina elektroprzewodząca jest wymagana w pomieszczeniach, w których ładunki elektrostatyczne mogą uszkodzić delikatne komponenty lub spowodować iskrzenie. Stosuje się ją m.in. w:
- serwerowniach i centrach przetwarzania danych,
- laboratoriach badawczych i medycznych,
- zakładach produkujących elektronikę,
- strefach zagrożonych wybuchem i w pomieszczeniach z materiałami łatwopalnymi.
Wykładzina antystatyczna i elektroprzewodząca – wskazówki dla inwestorów i projektantów
Przy planowaniu wykorzystania wykładzin o właściwościach elektrycznych ważne jest uwzględnienie wymagań prawnych oraz integracja rozwiązania z całą infrastrukturą techniczną obiektu. Projektanci powinni na etapie koncepcji przewidzieć:
- system uziemienia,
- rozmieszczenie punktów kontrolnych,
- sposób łączenia posadzki z innymi elementami wykończenia.
Inwestorzy z kolei powinni zwrócić uwagę na:
- dokumentację producenta – parametry przewodnictwa,
- certyfikaty,
- zalecenia dotyczące konserwacji i eksploatacji.
W praktyce istotna jest także współpraca z wykonawcą mającym doświadczenie w montażu tego typu wykładzin, co minimalizuje ryzyko błędów wpływających na bezpieczeństwo użytkowania i trwałość systemu.
Rozróżnienie obu rodzajów wykładzin pozwala uniknąć kosztownych błędów projektowych i zapewnić zgodność z normami branżowymi. W efekcie przestrzeń jest nie tylko funkcjonalna, ale też bezpieczna dla użytkowników i wrażliwego sprzętu.

















