Beton polerowany czy posadzka żywiczna?
Beton polerowany w ostatnich latach zyskuje na popularności w budynkach komercyjnych, m.in. dzięki udoskonalonym technikom szlifowania, które pozwalają uzyskać coraz bardziej atrakcyjne wykończenie tej posadzki. Z kolei zastosowanie bezspoinowych posadzek żywicznych oznacza większą trwałość i niższe koszty w całym cyklu życia obiektu.
Aby dokonać wyboru między tymi technologiami, warto znać ich najważniejsze cechy, decydujące o tym, które rozwiązanie lepiej sprawdza się w określonych warunkach. Eksperci marki Flowcrete, producenta i dostawcy zarówno posadzek żywicznych, jak i środków do ochrony i impregnacji betonu (tzw. posadzki betonowe), przedstawiają kluczowe informacje dotyczące obu tych materiałów.
Beton polerowany to potoczne określenie posadzek betonowych, które są poddawane działaniu specjalistycznej chemii budowlanej oraz szlifowane aż do uzyskania gładkiej, błyszczącej powierzchni. Proces szlifowania z użyciem coraz drobniejszych tarcz diamentowych obejmuje kilka etapów. W międzyczasie stosuje się preparaty zwiększające zwartość struktury betonu, które utwardzają jego powierzchnię, dzięki czemu staje się ona bardziej podatna na polerowanie. Po wyszlifowaniu, aplikuje się impregnaty, które wnikają w pory posadzki i zabezpieczają przed powstawaniem plam.
Posadzki żywiczne mogą być wykonywane w różnych technologiach, m.in. na bazie żywic epoksydowych, poliuretanowych, metakrylowych. Różnią się sposobem wykonania, ale wszystkie są bezspoinowe, wodoszczelne i odporne na ścieranie. W reprezentacyjnych pomieszczeniach obciążonych intensywnym ruchem pieszym, gdzie liczy się trwałość i atrakcyjny wygląd w długim czasie, popularne są posadzki epoksydowe. Mogą one być wykonywane z dodatkiem barwionych ziaren piasku lub kruszywa marmurowego, z dodatkiem okruchów szkła czy luster – jako klasyczne szlifowane i polerowane terazzo żywiczne, o grubości rzędu 8–9 mm.
1. Estetyka
Posadzki w technologii betonu polerowanego pozwalają stworzyć surowy, minimalistyczny klimat, nawiązujący do starych wnętrz fabrycznych. Dla uzyskania bardziej atrakcyjnych efektów stosuje się takie techniki, jak barwienie betonu (w masie lub powierzchniowo), dodatki dekoracyjnych kruszyw, faktury, wzory, szablony. Natomiast posadzki żywiczne są bardzo popularne w dużej mierze dzięki temu, że są dostępne w szerokiej gamie kolorów i technologii oraz istnieje możliwość łączenia ich z różnego rodzaju dodatkami, co daje dużą swobodę projektowania.
Decyzja, jaka posadzka zostanie wykonana w obiekcie, zależy od efektu, jaki chcemy osiągnąć. Zastosowanie posadzek żywicznych pozwala osiągnąć stylistykę zbliżoną do betonu, a dodatkowo wiele dodatkowych efektów wizualnych, które można uzyskać jedynie dzięki żywicom.
2. Funkcjonalność
Przy odpowiedniej konserwacji zarówno posadzki betonowe, jak i żywiczne są wytrzymałe mechanicznie. Łatwo utrzymać je w czystości – wystarczy raz w tygodniu przemyć je wodą z delikatnym płynem, nie wymagają stosowania wosków czy impregnatów. Przy projektowaniu posadzek żywicznych należy wziąć pod uwagę wyzwania, jakim będą musiały sprostać oraz oczekiwaną przez inwestora trwałość w długim okresie – pomoże to wybrać odpowiedni system, o odpowiedniej grubości i wytrzymałości. Posadzki na bazie żywic stworzone z myślą o intensywnie użytkowanych obiektach komercyjnych są trwalsze i bardziej wytrzymałe od posadzek betonowych, dzięki czemu zachowują najwyższą jakość i atrakcyjny wygląd przez długie lata.
O ile trwałość posadzki betonowej zależy od jakości istniejącego podłoża, w przypadku posadzek żywicznych rodzaj materiału, budowę systemu i jego funkcjonalność można swobodnie dostosowywać do potrzeb.
3. Koszty
Wykonanie posadzki w technologii polerowanego betonu to rozwiązanie bardziej ekonomiczne, m.in. dlatego, że eliminuje potrzebę stosowania innych materiałów wykończeniowych. Należy jednak pamiętać, że beton jest wrażliwy na wilgoć i powinien być odpowiednio zabezpieczony. Jeżeli ciecz dostanie się do jego porów, po zamarznięciu może rozsadzić posadzkę i doprowadzić do zniszczenia płyty konstrukcyjnej. Ponadto beton rozszerza się i kurczy pod wpływem zmian temperatury, co może doprowadzić do powstawania na jego powierzchni spękań. Istnieje wiele sposobów ich naprawy, m.in. przy pomocy materiałów uszczelniających lub żywic, jednak zawsze generuje to dodatkowe koszty, a dobór pasującego koloru to nie lada wyzwanie.
W przypadku posadzek żywicznych niskie wydatki na utrzymanie oraz długi czas eksploatacji sprawiają, że poniesione koszty rozkładają się na lata. Dzięki temu koszt posadzek żywicznych w całym cyklu ich użytkowania jest niższy niż w przypadku posadzek betonowych.
4. Czas
Uzyskanie wysokiej jakości polerowanego betonu to wieloetapowy proces, który wymaga czasu. Od momentu ułożenia betonu musi minąć przynajmniej miesiąc zanim możliwe będzie rozpoczęcie obróbki mechanicznej i chemicznej. Posadzki epoksydowe z reguły mają dłuższy czas wiązania niż inne posadzki żywiczne, m.in. poliuretanowe czy metakrylowe. Jednakże nawet w ich przypadku, od momentu wykonania do pełnego utwardzenia mija ok. 7–12 dni. Wymagają one także zastosowania jednej lub dwóch warstw wierzchnich, zamykających i uszczelniających pory.
Warto pamiętać, że posadzki epoksydowe są trwale związane z betonowym podłożem i widoczne są na nich wszelkie niedoskonałości występujące w warstwie poniżej. Z tego powodu podłoże musi spełniać ściśle określone wymagania dotyczące m.in. klasy betonu (min. C20/25) czy odporności na odrywanie (> 1,5 MPa). Konieczność jego wzmocnienia, np. poprzez wykonanie dodatkowej betonowej płyty zbrojonej, może wydłużyć czas instalacji posadzki. Jednakże, przy założeniu, że podłoże jest odpowiedniej jakości, posadzki żywiczne można wykonać w dwa razy krótszym czasie niż beton polerowany.
W każdym przypadku decyzja zależy od potrzeb inwestora. Posadzki betonowe są najczęściej wybierane ze względu na wymogi estetyczne. W wielu przypadkach posadzki żywiczne mogą dać podobny efekt, oferując przy tym większą elastyczność.