Dylatacje na posadzkach z płytek – jak i kiedy je robić?
Praktycznie każda okładzina z płytek wymaga wykonania dylatacji, czyli celowo utworzonej szczeliny. O rodzaju dylatacji, ich liczby oraz przebiegu, decyduje wielkość i kształt powierzchni okładziny, charakter podłoża i miejsce jej wykonania. W przypadku małej łazienki, o powierzchni kilku metrów kwadratowych i kształcie zbliżonym do kwadratu, potrzebne są jedynie dylatacje obwodowe. Kiedy jeszcze należy je robić? Jak wykonać dylatacje na posadzkach z płytek?
Przeczytaj także:
- Jak przeprowadzić test wilgotności podłoża?
- Jakie wybrać podłogi do pomieszczeń w nietypowym kształcie?
- Czym się różni wykładzina linoleum od PCW?
- Jakie wykładziny na ogrzewanie podłogowe?
Czym jest dylatacja?
Dylatacja jest celowo wytworzoną szczeliną lub przerwą, której głównym zadaniem jest usprawnienie pracy części poddanych dylatywaniu. Dylatacja przenosi obciążenia i odkształcenia. Najczęściej stosuje się ją w przypadku większych powierzchni. Niestety, przy okładzinach podłogowych jest ona bardzo często pomijana, co jest oczywiście dużym błędem, ponieważ całość może pracować w nieprawidłowy sposób. Dylatacja umożliwia prace materiału, który na przykład zmienia swoją objętość pod wpływem temperatur. Dzięki temu praca każdej powierzchni odbywa się bez ryzyka poważnego uszkodzenia konstrukcji budynku. Zastosowanie specjalnych szczelin dylatacyjnych jest bardzo ważne także w przypadku posadzek z płytek podłogowych. Stosując ją, a następnie zabezpieczając odpowiednią listwą, minimalizuje się ryzyko wybrzuszeń, pęknięć oraz deformacji posadzki związanych z pracą konstrukcji.
Posadzka z płytek a szczeliny dylatacyjne. Kiedy należy wykonać dylatacje?
Dylatacje w posadzkach stosuje się w miejscach, gdzie istnieje możliwość występowania zmian grubości podkładu, różnicy poziomów, stropach, zetknięciu dwóch różnych pomieszczeń o odmiennych obciążeniach zewnętrznych czy oddzielenia dwóch materiałów. Specjalne profile dylatacyjne doskonale zapobiegają powstawaniu uszkodzeń. Ponadto wpływają na komfort użytkowania, eliminując odczuwanie drgań. Niestety panuje błędne przekonanie, że w przypadku posadzki z płytek i paneli dylatacje nie są potrzebne. W rzeczywistości jest to element niezbędny do prawidłowego funkcjonowania podłoża. Dylatacja jest tym bardziej potrzebna, jeśli postanowiło się wybrać ogrzewanie podłogowe.
Dylatacje w posadzce z płytek ceramicznych wypełnia się trwale masą elastyczną. Najprościej mówiąc, stosuje się w tym przypadku silikon sanitarny. Tego typu szczeliny zapobiegają wzajemnemu oddziaływaniu na siebie dwóch powierzchni mogących pracować w odmienny sposób. W przypadku łazienki konieczne są również dylatacje obwodowe. Należy zabezpieczyć krawędzie brzegowe płytek obok ścian silikonem. Powierzchnię płytek łazienkowych powinno się także zabezpieczyć przy połączeniu ich z obudową wanny, brodzika i innych na stałe zamontowanych elementów łazienki.
Łączenie dwóch różnych podłóg – jak wykonać dylatacje?
Szczeliny dylatacyjne są także bardzo istotne w przypadku połączenia płytek z panelami podłogowymi. Konstrukcja paneli podłogowych czy desek wymaga zastosowania szczelin ze względu na pływający charakter podłoża. Drewno nieustannie pracuje, dlatego dylatacja jest koniecznością. Podobnie dzieje się przy połączeniu płytek i drewnianych podłóg. Aby połączenie płytek i paneli wyglądało estetycznie, a przy tym profesjonalnie, należy pamiętać o odpowiedniej kolejności układania podłogi. Pracę zaczyna się od ułożenia płytek, a dopiero później paneli. Wszystko z uwagi na fakt, że zaleca się układanie paneli po zakończeniu prac mokrych.
Na koniec prac powinno zastosować się listwy podłogowe, których zadaniem będzie zabezpieczenie szczeliny dylatacyjnej przed dostaniem się do niej kurzu, wilgoci czy zanieczyszczeń. Do wyboru są różne opcje, z odmiennych materiałów oraz różnych efektach wizualnych. Bardzo często wybiera się listwy przypodłogowe do dylatacji wykonane ze stali nierdzewnej. Na rynku dostępne są jeszcze modele ze stali szczotkowanej i polerowanej. Kiedy posadzki przy połączeniu dwóch pomieszczeń lub różnych materiałów są na tym samym poziomie, stawia się na listwę progową, która umiejętnie łączy te przestrzenie.
